ชิมเบียร์ St.Bernardus Tripel กันนะ

แดดร่มลมตก ในวันที่เพิ่งไปคุยกับที่ปรึกษาด้านบัญชีและการเงิน.. จะมีอะไรดีไปกว่าการนั่งจิบเบียร์ รีวิวเบียร์ ก่อนนอนหล่ะครับ... วันนี้ถึงคิวของ St.Bernardus Tripel เบียร์ในสไตล์ Tripel จากค่าย ซังเบอร์นาดือ... คือถามเพื่อนฝรั่งเศสมาเขาบอกว่าอ่านแบบฝรั่งเศสออกเสียงประมาณนี้ง่า... ไม่ค่อยคุ้นเนาะ.. hahaha ^-^

เบียร์ตัวนี้จัดว่าอยู่ในสไตล์ Abbey Ale ครับ หรือที่เราเรียกกันเป็นชื่อเล่นว่า เบียร์พระ/เบียร์หลวงพ่อ/เบียร์โบสถ์/เบียร์บาทหลวงนั่นเอง ซึ่งเบียร์ในสไตล์นี้จะแบ่งออกเป็นสูตรหลักๆ 4 สูตร ได้แก่ สูตร 1 (Enkel), สูตร 2 (Dubbel), สูตร 3 (Tripel) และสูตร 4 (Quadruple) นั่นเอง สำหรับเบียร์ตัวนี้เป็นสูตร 3 ครับ

ดูฉลากกันก่อน

ฉลากรูปหลวงพ่อที่มือซ้ายถือแก้ว มือขวาชี้ขึ้นไปบนฟ้า ผมว่านี่มันจะต้องมีปริศนาธรรมอะไรบางอย่างแน่เลย หรือหลวงพ่อกำลังจะบอกว่า ดื่มเบียร์แก้วนี้ไปรับรองว่าอร่อยจนขึ้นสวรรค์แน่ hahaha... อันนี้มุกนะครับมุก... (หลังจากที่โพสต์เรื่องนี้ไป มีมิตรสหายท่านหนึ่งได้บอกมาว่า จริงๆแล้วรูปนี้ไม่ใช่รูปหลวงพ่อ หรือบาทหลวงครับ แต่เป็นรูปพ่อค้าวาณิชย์ในสมัยนั้นต่างหาก... ขออภัยมานะที่นี้ด้วยนะครับ แต่ถ้าดูเผินๆแล้วเหมือนบาทหลวงจริงๆง่า... - ผู้เขียน -)

ฉลากของ St.Bernardus Tripel ตัวนี้ใช้สีเขียวครับ ด้านบนระบุประเภทเป็น Abbey Ale ชัดเจน แล้วก็ชื่อของสูตรก็ระบุว่าเป็น Tripel ส่วน Collar ที่คอขวดก็ตามภาพข้างล่าง...

เกร็ดความรู้นิดนึงคือ ไอ้ฉลากเนี่ยะ มันสามารถขายกันได้ด้วยนะ เคยเห็นประกาศขายใน e-Bay อยู่... ถ้าใครมีวิธีในการลอกฉลากแบบสวยๆไม่ให้มันขาดก็ติดต่อมาบอกกันได้นะคร้าบบบ เผื่อผมจะได้เอาไปประกาศขาย แล้วก็จะได้มีตังค์มาซื้อเบียร์ใหม่ๆมารีวิวมั่ง

เทชิมกัน

เทออกมาแล้วครับ ดูสีกันก่อน... เบียร์ตัวนี้จัดว่าเป็นเบียร์ที่ค่อนข้างขุ่นครับ สำหรับแก้วนี้หากส่องไฟดีๆจะเห็นว่ามีเนื้อของยีสต์ออกเป็นวุ้นๆลอยอยู่ภายใน... เนื้อเบียร์ค่อนข้างทึบแสงจริงๆ ส่องกับไฟนี่ไม่เห็นด้านหลังเลย... สีออกไปทางทองเหลืองมืดๆนะ ผมว่า

เนื้อโฟมก็ค่อนข้างเกาะกันดีนะครับ ถือแม้ว่าจะไม่เนียนละเอียดเป็นครีมอาจจะด้วยเพราะการเป็นเบียร์ขวดและคนเทมือไม่ค่อยนิ่ง แต่ก็จัดว่าโฟมเป็นชนิดละเอียดดีอยู่่ แสดงถึงความมีเนื้อมีหนังของเบียร์ได้เป็นอย่างดี

ชิมสักที

เอาหล่ะ ได้เวลาชิมแล้ว ดมก่อนเลย... กลิ่นของเบียร์ตัวนี้มีความหอมหวานออกไปทางผลไม้ครับ... ผมฟังธงได้เลยว่าเป็น กลิ่น พ.น.น. = กลิ่นพีชแน่นอน พอดีช่วงที่ผ่านมาดื่มเบียร์ Lambic รสพีชบ่อย เลยจำได้ กลิ่นเดียวกันเดี๊ยะ...

เมื่อดื่มเข้าไป เนื่องจากผมใช้แก้ว Goblet ทำให้เวลาที่ดื่ม จมูกจะอยู่ในบริเวณปากแก้ว ซึ่งจะทำให้ได้กลิ่นของเบียร์ได้ดีที่สุด... กลิ่นพีช โชยมาอีกแล้วครับ... แต่เมื่อดื่มเข้าไปแล้ว จะพบว่า รสชาติของเบียร์นั้นค่อนข้างที่จะหวาน หวานออกไปทางน้ำผึ้ง ท็อฟฟี่ คาราเมล ซะมากกว่า ตามมาด้วยรสชาติของมอลต์จางๆอยู่เบื้องหลัง... จากนั้นก็จะจบด้วยรสขมเล็กๆเพื่อตัดความเลี่ยน รสขมนี้บางทีออกไปทางขมแบบช็อคโกแล็ตหน่อยๆ... เมื่อกลืนแล้วอาจจะได้สัมผัสของแอลกอฮอลล์ออกมาในบางอึก แต่ก็ไม่ได้โดดเด่นหรือรุนแรงมาก... ความเปรี้ยวในเบียร์ตัวนี้มีบ้าง แต่ไม่ได้แสดงออกมาอย่างโจ่งแจ้งเท่าใดนัก...

เนื้อสัมผัสของเบียร์ จัดว่าเป็นเบียร์ที่ไม่ซ่าเลยครับ คือ ก็ซ่านะ แต่ซ่าน้อยมาก มีความฟูลบอดี้ (Full Body) อยู่ภายใน... อาฟเตอร์เทสจะเป็นแบบข้าวๆ ขนมปังๆ ทิ้งไว้ในปาก.. พร้อมความเปรี้ยวเล็กๆน้อยๆแต่พองาม... โอ้ว ช่างดีเหลือเกิน...

สรุปโดยรวม

เท่าที่ดื่ม Tripel มาหลายตัว ผมว่าตัวนี้เป็น Tripel ที่แปลกนะครับ... สิ่งที่ผมว่าแปลกก็คือกลิ่นที่ออกไปทางพีชนี่แหล่ะ ซึ่งให้กลิ่นหอมที่ค่อนข้างสดชื่นดีแท้ รสชาติของเบียร์ก็ค่อนข้างจัดจ้าน ไม่ได้กลม ไม่ได้ Balance แบบผู้ดี คะแนนรีวิวในเว็บ BeerAdvocate ก็ตั้ง 96 ถือว่าไม่ธรรมดาเลยทีเดียว

น่าสนใจ